04 Blaðsíða

Fyllirí í kastalanum á himni.
Ég for til himna og fór á fund með Guði, og spjölluðum við í nokkra stund saman, en þá vildi Guð fara með mér í kastalann minn, og gengum við þá saman hönd í hönd framhjá búri Gamalíels og út í aldingarðana. Þá bað Guð mig að bera sig, og fljúga með sig að kastalanum mínum. Þegar þangað kom tók ég lykilinn sem var bundinn um hálsinn á mér og opnaði kastala dyrnar. Þar lágu sekkir fullir af demöntum og var mikið um læti. Við Guð gengum inn og litum um, en öll höllin var full af ungu fólki. Kom ein fegurðardís til mín en ég tók um rass hennar og fór með hana að rúmi og sarð hana. Gengum við Guð síðan inn í stóran sal fullan af fólki og höfðum við meðferðis fullan sekk af kannabis plöntum, eina ferðatösku fulla af kókaíni og eina fulla ferðatösku af amfetamín. Komu nokkrir ungir menn og tóku pokann og sögðust ætla gefa konunum ferðatöskuna með kókaíninu en ég mætti eiga amfetamíni sjálfur. Guð var áður búinn að smakka hampetamín og þótti það fínt en ég nota það ekki lengur. Spurðu mennirnir hvað við vildum fá fyrir þetta en ég sagðist vilja tíu fegurðar dömur til ásta. Þeir sögðust ekki hafa svo margar hjá sér svo við sömdum um þrjár þær fegurstu sem var í höllinni. Fórum við svo að leita að hjónaherberginu og var okkur Bent að það væri uppi á næstu hæð. Fórum við Guð upp á næstu hæð og fundum hjónaherbergið sem var illa farið og dökkt og drungalegt. Buðust fólkið til þess að mála það og setja inn í það rúm og fínheit og samþykkti ég það. Fóru margir að mála í bleikum, rauðum og hvítum litum og komu menn síðan með risavaxið hjónarúm sem var rautt og eins og hjarta í laginu. Þótti okkur Guði nú nóg um og kvöddum við gestina og fórum niður að útidyrahurðinni og tók ég utanum Guð og flaug með hann aftur til baka að anddyri himnaríkis þar sem Gabríel var í rimlabúri. Gengum við framhjá rimlabúrinu þar sem Gabríel sat en Gabríel fór að blóta og bölva mér svo ég fór að búrinu og byrjaði að míga á hann, og tók ég könnu og meig í hana og skvetti hlandinu yfir Gabríel. Þagnaði Gabríel þá og við Guð fórum að hásætum okkar og fórum að spjalla um heima og geima. Komu þá tveir risavaxnir englar og stóðu vörð við hásæti mitt en margir englar voru að mótmæla meðferðinni á Gabríel. Tókust sættir þar sem Gabríel sagðist mundi samþykja mig sem æðsta erki engil í paradís á himni en ég sagði við hann að hann ætti enn að vera í búrinu þar til þetta yrði staðfest. Tókust einnig sættir milli mín og englana sem voru með mótmæli á þá leið að allir þessir englar mundu styðja mig sem æðsta erki engil á himni með Guð og að ég væri hægri og ég endurtek hægri máttur Guðs á himni þótt hásæti mitt væri vinstra megin við hásæti Guðs. Kom ein af konum mínum til mín og settist í kjöltu mér og ég sarð hana þótt margir voru viðstaddir þarna í anddyrinu. Kvaddi ég Guð og fór aftur niður á jörð í Asparfell 2 þar sem ég bý, en konan mín varð eftir því hún vildi spjalla við Guð um einhver málefni. Ég kveð, Amen.

Negrakerlingar fluttar í járnum til Afríku.
Vitið, að Guð á himni gaf skipun um að allir negrar skulu verða fluttir í járnum, hver á eftir öðrum, og ættu Þau að ganga alla leið til Afríku sem mundi taka um tvö ár eða svo en allir þessir negrar sem ég var vitni að voru með járnhring um hálsinn og keðja sem hékk frá einum háls til annars. Og eru nú allir negrar farnir frá himni og undir jörð. Amen.

Gabríel látinn laus.
Þegar ég var á himni, þá kallaði Gabríel til mín, þar sem ég sat vinstra megin við hásæti Guðs, og hann sagði að hann samþykkti að tilbiðja mig að eilífu. Benti Guð mér að fara til Gabríel, þar sem hann sat í búri og ég fór að búrinu þar sem hann sat, og spurði ég hann hvort hann mundi sætta sig við að ég væri æðstur á himni. Samþykkti hann það og ég tók upp lykil og opnaði lásana og hleypti honum út. Hann varð ánægður og gekk um og heilsaði fólki og englum. Að lokum kraup hann niður með sverð sitt og hneigði sig djúpt. Sætti ég mig við þetta og fór og settist aftur við hásæti Guðs. Amen.

Jesús settur í búr.
Seinna þegar ég var á himni hitti ég Jesús sem var að biðja um að vera viðurkenndur, en ég spurði hann hvort hann héldi enn að hann væri Kristur. Hann sagðist ekki vera viss svo að ég tók hann og setti hann í búrið sem Gabríel var í og læsti því vandlega og setti lykilinn í hægri brjóst vasann. Hann er þar enn og verður þar eða þar til hann lætur af geðveiki sinni um að halda að hann væri Kristur. Látum svo vera í bili. Amen.

Jesú sleppt úr búrinu.
Ég var á himni og Guð vildi að ég sleppti Jesú út úr búrinu sínu. Ég fór og talaði við Jesú og hann sagðist ætla að tilbiðja Guð og mig sem æðsta erki engil á himni. Tók ég lykil og opnaði búrið og hleypti Jesú út. Hann fór að hneigja sig og láta illum látum svo ég setti hann aftur í búrið og setti rafmagn á búrið og hélt því áfram alllanga stund eða þar til Guð bað mig um að hætta. Ég sleppti Jesú þá aftur út og hann fór þegar í stað að hneigja sig, og lofaði að gera þetta aldrei aftur. Bað Guð mig um að láta Jesú hafa húsnæði á himni, og tók ég upp lykil úr hægri jakkavasa mínum og rétti Jesú, en Guð sagði að þetta væri lykill að höll, svo ég náði lyklinum aftur af Jesú og fór og sótti lykil að íbúð, og spurði Jesú á hvaða hæð hann vildi vera, og kvað Jesú við að hann vildi vera á fjórðu hæð, svo ég lét hann hafa lykil að íbúð á fjórðu hæð. Var ein af konum mínum í sæti mínu að spjalla við Guð, en við fórum eftir að hafa kvatt Guð og ég flaug með hana niður undir jörð. Þegar þangað var komið voru allar fimm hundruð negrakerlingarnar aftur komnar, og höfðu komið sér fyrir í öllum þrem háhýsum sem ég byggði handa þeim, en þau sögðust hafa stungið af og vildu hvergi annars staðar vera en hér undir jörð en negra karlar voru ekki með þeim, en þau sögðu að þeir væru á leiðinni til Afríku. Fór ég síðan aftur upp á jörð, en tók þrjár af konum mínum með mér, því sú sem var á himni með mér talaði um að hún vildi fæðast aftur á jörð, og verða mín þegar hún yrði eldri, en ég sagði að það væri of mikill aldursmunur þá á okkur, en hún sagðist ætla samt að reyna. En snúum okkur aftur að jörð, en þessar þrjár konur sem á, eru nú í hjónarúmi mínu meðan ég rita þessu heilögu orð, en ég mun fara til þeirra og serða þær eftir að ég hef lokið við að borða mat sem ég pantaði í heimsendingu. Segi ég enn og aftur, Amen.

Apar og önnur dýr þróast á jörð.
Það verður ekki fyrr en þegar mannfólkið fer að nálgast þúsund milljarða manna, eða þegar allar stjörnur okkar sólkerfis verða komin með lofthjúp, gróður, dýr og mannfólk að jörðin verður aðlöguð að sínu fyrra horfi, sem þýðir að næsta dýrategund fær að þróast hér á jörð, eða þar til sú tegund verður gáfuð eins og mannfólkið, og fer að ferðast um himininn. Mannkynið verður þá að vera búið að fjarlæga allar sannanir um tilvist sína hér á jörð, og vera einungis á öðrum stjörnum í okkar sólkerfi. Ekki er ljóst hver verður næsta dýrategund að þróast burt af jörðinni, en ekki mega það vera apar því mannfólkið er skylt við apa, þar sem mennirnir þróuðust af jörðu eða tré og urðu gangandi mannfólk. Það gætu orðið fuglategund eða grasbítar en mannkynið má als ekki ákveða það, og jörðin verður að fá að vera leyfð að vera óáreitt þar til ný tegund dýra mun þróast af jörð. Það er áríðandi að mannkynið skilji ekkert eftir sem sannar sína tilvist heldur þarf að nota tækni sem verður til eftir nokkur tugi þúsund ára til að fjarlæga allar sannanir um tilvist mannkyns af jörðinni svo sú dýrategund sem mun verða næst að þróast frá jörðu muni ekki verða fyrir áhrifum af tilvist mannkyns hér á jörð. Ekki örvænta nýja tegund því við mannkyn munum verða eins og nýjar geimverur sem munu heimsækja jörðina þegar sú dýrategund sem næst þróast af jörð verður tilbúin samkvæmt þeirra trúarbrögðum hvenær við munum heimsækja þessa nýju dýrategund af jörð. Þegar ein dýrategund önnur en apar hafa orðið gáfuð og byrjuð að ganga á jörð á tveim fótum og eru friðsæl eða allavega ekki óvinveitt framtíð jarðar þá skal gefa henni rödd. Það var það sem Guð gaf mönnunum en það var tunga til að tala. Mannkynið skal því gefa næstu kynslóð jarðar rödd og losa um tungu þess á þann hátt að það verði arfgegnt að sú dýrategund sem næst er geti einnig talað og þroskað tegund sína á þann veg að sú dýrategund sem næst er geti séð um jörðina á fallegan máta. Framhaldið er leyndarmál sem ég mun síðan seiga ykkur frá á komandi tímum. Amen.

Að ferðast aftur til þátíðar.
Vitið, það verður aldrei hægt að endurtaka það sem er liðið eða sjá eða ferðast aftur í tímann. Það sem er liðið verður aldrei að eilífu séð, snert, breitt eða farið til, þess vegna verðum við að gæta að, að taka réttar ákvarðanir varðandi okkar framtíð, því það sem er orðið dökkt verður ekki aftur bjart og sú dökka mynd sem kemur upp mun leiða til glötunar. Þess vegna verðum við að skipuleggja okkur um ókomna framtíð, og gæta að öllu sem hefur áhrif á framtíð okkar og breytingar sem verða til þess að breyta okkur. Ef við gætum ekki að okkur verður heimurinn dökkur, og líf glatast, svo við skulum einbeita okkur að því að horfa inn í framtíðina þótt við sjáum hana aldrei nokkurn tímann, heldur getum við áætlað hvað framtíðin ber í skauti sér. Framtíðin verður ekki séð því þá þarf framtíðin að ferðast aftur í tímann, en það verður aldrei hægt að ferðast aftur í tímann, svo við getum eingöngu skipulagt okkur í því verkefni að áætla framtíð okkar og velja það besta sem framtíðin ber í skauti sér, og reyna að rata rétta leið inn í eilífðina endalöngu. Takið engum trúanlegan eða þann sem þykist sjá framtíðina, það er og verður aldrei nokkurn tímann hægt eins og ég hef sagt. Hið dökka í framtíðaráætlunum okkar er það slæma, en það bjarta er það góða, svo við skulum velja það bjarta inn í líf okkar og stefna ótrauð áfram inn í framtíðina óendanlegu því við getum það og ég mun ávallt vera með ykkur eins og Guð mun ávallt vera með okkur. Því skulum við reyna að fjölga þeim sem bjóða upp á svör sem ekki hefur verið svarað áður, og leifa konum að eignast börn með slíkum mönnum sem sjá inn í það óendanlega. Slík börn munu erfa forfeður sína og beina okkur inn á rétta braut eins og foreldrar þeirra gerðu. En nú segi ég, Amen.